چه می‌دانی شاید این گرمای شدید و سختی بی‌اندازه‌ی آخرالزمان به مثابه‌ی گرمای بهاری است که ما را از خواب غفلت بیدار می‌کند؛ شاید این سختی‌ها نوید از آمدن کسی دارد؛ اما آیا این سختی‌ها به اوج خود نرسیده است؟ آیا صرف سختی کشیدن دلیل قانع کننده‌ای برای ظهور آخرین ذخیره الهی است؟ ارزشمندترین مخلوق الهی با سختی و درماندگی بشریت ظهور خواهد کرد؟ اگر با این منطق پیش میرفت باید قرنها پیش بهار را تجربه می‌کردیم، درست در زمانی که سختی‌ها و ویرانی‌های دنیا بارها به اوج خود رسید و میلیون‌ها انسان بی‌گناه به کام مرگ گرفتار شدند... مشکل چیست؟ علت تاخیر و تمام نشدن این دور بی‌انتها چیست؟ این ظلم و کشتار و بی عدالتی تا کجا باید ادامه پیدا کند؟
